:: Aktualności  ::   Ogłoszenia Parafialne  ::   Msze Pogrzebowe  ::   Kontakt  ::   Galeria ::
      Historia

      Kult Matki Bożej

      Sławne Osoby

      Porządek        Nabożeństw

      Kancelaria          Parafialna

      Grupy Parafialne

      Kapłani

      Siostry Zakonne
      Siostry Zakonne
Zofia z Maciejowskich Czeska urodziła się w 1584 r. w rodzinie Mateusza Maciejowskiego i Katarzyny z domu Lubowieckich. Rodzice jej należeli do średnio zamożnej szlachty małopolskiej i posiadali swoje dobra w okolicach Krakowa (ziemia wiślicka, proszowicka i bocheńska). Zofia wychowywała się w gronie licznego rodzeństwa, miała pięciu braci i trzy siostry. Najmłodsza z nich poświęciła swoje życie Bogu. Zgodnie z panującym zwyczajem, Zofia w 16 roku życia została wydana za mąż. Poślubiła Jana Czeskiego, dziedzica Czech i Węgrzynowa. Od momentu zawarcia małżeństwa Zofia zamieszkała u męża i przyjęła jego nazwisko. Po sześciu latach małżeństwa, w 22 roku życia została bezdzietną wdową. Pomimo młodego wieku, urody, zamożności, oraz starań o jej rękę, nie wyszła po raz drugi za mąż. Dalsze swe życie poświęciła pełnieniu dzieł miłosierdzia.
Czasy, w jakich przyszło jej żyć były trudne. Był to okres licznych wojen, częstych epidemii, powodzi, nieurodzajów, głodu i dużej śmiertelności ludzi. Pozostawały osierocone dzieci - chłopcy i dziewczęta, często bez opieki i środków do życia. Zofia Czeska otworzyła dla dziewcząt swój dom przy ul. Szpitalnej 18 w Krakowie, odziedziczony po ojcu i wykupiony od rodzeństwa, w którym dziewczęta mogły nie tylko zamieszkać i otrzymać należną opiekę, ale także uczyć się. Dla nich zorganizowała w latach 1621 - 1627 szkołę wraz z "internatem", która przyjęła nazwę: Dom Panieński Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Była to pierwsza w Polsce - formalnie zorganizowana - szkoła żeńska. Matka Zofia osobiście zajęła się wychowaniem i nauczaniem dziewcząt, szczególnie sierot i pochodzących z ubogich rodzin. Chcąc zapewnić trwałość temu dziełu, postarała się o zatwierdzenie tego Instytutu zarówno przez biskupa krakowskiego, jak i króla polskiego, a także przez Stolicę Apostolską.
Dla kontynuowania tego dzieła założyła nowe na ziemiach polskich zgromadzenie zakonne - Sióstr Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny (Prezentek). W języku łacińskim "ofiarowanie" określa się terminem "presentatio", stąd nazwa Zgromadzenia - "Siostry Prezentki", czyli "siostry ofiarowania".
Matka Zofia wybrała Maryję z tajemnicy Ofiarowania za Patronkę swego dzieła oraz wzór najdoskonalszego oddania się Bogu. Tak rozumiał tą prawdę kard. Karol Wojtyła, który w jednym z listów pisał: My również żyjemy po to, aby być dla Boga darem, bo i Bóg się nam daje cały. Jest to fundament, istota każdego powołania, istota życia chrześcijańskiego. Jest to także główna - przewodnia idea życia zakonnego Sióstr Prezentek, na której Zgromadzenie opiera swoją duchowość.
Matka Zofia, choć pochodziła ze szlacheckiego stanu, chociaż mogła ponownie wyjść za mąż, jednak dobrowolnie podjęła skromne życie, wypełniając je ciężką pracą dla dobra najbardziej potrzebujących. W swoim życiu duchowym opartym na życiu sakramentalnym i modlitwie wielką wagę przywiązywała do Sakramentu Pojednania, kierownictwa duchowego, do adoracji Najświętszego Sakramentu. Życie duchowe promieniowało wyrozumiałością, macierzyńską miłością, dobrocią i ofiarnością wobec zaniedbanych i osieroconych dziewcząt. Cieszyła się opinią człowieka pokoju. Dzieło, jakie podjęła, było niezwykle trudne z powodu braku środków materialnych, ale i dlatego, że było nowatorskie, stąd niejednokrotnie spotykała się z niezrozumieniem. Z ufnością w Boga umiała jednak pokonywać wszelkie przeszkody.
Zofia Czeska zmarła w wieku 66 lat, dnia 1 kwietnia 1650 roku i została pochowana w kościele Mariackim w Krakowie. Obecnie jej doczesne szczątki spoczywają w bocznej kaplicy kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty (Sióstr Prezentek) w Krakowie.
Dnia 1 IV 1995 roku ks. kard. Franciszek Macharski otworzył proces beatyfikacyjny Matki Zofii Czeskiej. Od tego dnia Matce Zofii przysługuje tytuł Sługi Bożej. Dwa lata później proces diecezjalny został zamknięty i akta przekazano Stolicy Apostolskiej.
Dzieło Matki Zofii trwa do dziś. Kontynuują je siostry prezentki - Jej duchowe córki. Prowadzą własne szkoły, internaty, przedszkola, zajmują się dziećmi z domu dziecka, a także dziećmi specjalnej troski.
W jordanowskiej parafii siostry prezentki pracują od przeszło siedemdziesięciu lat (1929 r.). Zajmują się pracą katechetyczną, pomocą przy kościele, lecz przede wszystkim z wielkim poświęceniem służą około 50 dzieciom specjalnej troski. Kto nigdy nie przestąpił progu ich domu, nie może w pełni zrozumieć jak wielką pracę podejmują siostry każdego dnia. Wystarczy popatrzeć na ogrom cierpienia, jakie przebija z dziecięcych twarzy, wystarczy posłuchać bolesnej historii choćby jednego dziecka, by uświadomić sobie, jak wielka musi być miłość, która każe każdego dnia pochylać się nad tymi najmniejszymi z najmniejszych. O cichej, ofiarnej pracy sióstr prezentek z jordanowskiego domu niezwykle głęboko i trafnie powiedział jeden z lekarzy: My lekarze, nie wyobrażamy sobie, żeby tych sióstr mogło tu nie być. Jesteśmy wraz z najwybitniejszymi osiągnięciami medycyny bezsilni. Tu jedynym lekarstwem może być miłość.
Copyright © 2010 Grzegorz Kokoszka